Historia Kaplicy Świętego Całunu w pigułce
Od 1515 roku Turyn był okupowany przez wojska francuskie. W związku z potrzebą przywrócenia politycznej identyczności dynastii Sabaudzkiej, kaplica została zamówiona w 1610 roku przez księcia Karola Emanuela I Sabaudzkiego w celu zachowania świętej relikwii Całunu Turyńskiego, która była w rodzinie od wieków, w nadziei, że ożywi ona w regionie postrzeganie boskich rządów i autorytetu dynastii. Prace nad kaplicą zakończyły się w 1624 roku, kiedy to położono jej fundamenty, mniej więcej w czasie, gdy szalejąca bieda i zaraza uderzyły w morale społeczeństwa. Został on wskrzeszony przez Karola Emanuela II w 1657 roku. Ukończenie kaplicy zajęło prawie 80 lat, z kilkoma interwencjami różnych architektów, w tym Guarino Guariniego, który pracował nad jej eteryczną kopułą. W 1694 roku Całun został tam ostatecznie umieszczony. Kaplica została zamknięta po wielkim pożarze w 1997 roku, który zniszczył znaczną jej część. Po 30 latach renowacji kaplica została ponownie otwarta w 2018 roku.